Er gaat veel goed. En zelfs beter dan ik van te voren had durven hopen, maar er gaat ook wel eens iets niet zoals je wilt.
Tag: verdriet
Mantelzorg: wat is dat precies?
In sommige dingen leun ik best veel op de mensen om mij heen. Zijn dit dan allemaal mijn mantelzorgers? Mijn man helpt me met en pakt alles over van mij wat ik niet kan. Van helpen onder de douche en soms aankleden, tot de honden uitlaten of mijn biefstukje snijden.Lees verder >
Blogger Patricia wil leren loslaten en het nieuwe omarmen
Drie maanden kan het wel duren voordat de operatie plaatsvindt. Dat had de orthopeed in november 2018 gezegd. Ja hm, academisch ziekenhuis, dat betekent nou eenmaal lange wachttijden. Maar op de terugweg van het ziekenhuis naar huis had ik mezelf al wijsgemaakt dat het ook wel eens binnen nu en drieLees verder >
Blogger Patricia voelde zich een zombie
Na mijn val kwam ik dus 16 dagen in het ziekenhuis te liggen. En daarna lag ik nog drie maanden thuis, beneden in een ziekenhuisbed. Van de heg snoeien, een baan van 32 uur, twee maal in de week toneelrepetitie, de zorg voor mijn schoonmoeder, het verhuizen van onze dochtersLees verder >
Nieuwe blogger Patricia kiest voor amputeren
Daar zat ik dan bij de orthopeed, nu anderhalf jaar geleden. Als gevolg van een verkeerde afstap van een trapje, tijdens het snoeien in de tuin. Het ging zo lekker op de eerste dag van mijn zomervakantie, even de heg snoeien. Ik had al zo’n tien meter gedaan toen ikLees verder >
Het openhartige verhaal van Tiny – Deel 3
In dit derde en laatste deel: Tiny (53) vertelt over zijn positieve instelling en welke rol die speelde tijdens het lange medische traject en de periode na de uiteindelijke amputatie.
Accepteren van amputatie: wat is jouw verhaal?
Het accepteren van je amputatie is een zeer persoonlijk proces. Maar dat betekent niet dat je er alleen voor staat! Jouw ervaring kan het verschil maken voor een ander – en andersom. Daarom zijn we benieuwd: hoe ziet of zag jouw acceptatieproces eruit?
Video: Handicap en schaamte
‘Ik heb altijd willen verbergen dat ik een handicap heb,’ vertelt Peter. Om die reden heeft hij nooit uit zichzelf aan iemand verteld dat hij een prothese draagt. Waar kwam zijn schaamte vandaan?
Video: Een droom in duigen?
‘Ik wilde alleen maar profwielrenner worden in die tijd. En als je dan uiteindelijk verteld wordt dat je linkeronderbeen geamputeerd moet worden… Ja, dan stort je wereld ineen.’